Ethereum Classic Cryptocurrency: What is Ethereum Classic? Ethereum Classic is a decentralized computing platform that executes smart contracts

اتریوم کلاسیک چیست؟ ETH

قیمت لحظه ای اتریوم کلاسیک Ethereum Classic

[cryptocurrency_widget type=”card” template=”basic” color=”blue” assets=”ETC~USD” api=”cryptocompare.com” realtime=”true” animation=”flash”]

سلام به بینندگان و خوانندگان اخبار دیجیتال URLFA به این راهنما که تماما در مورد یکی از ارزهای رمزپایه کمتر درک شده اما مهم یعنی Ethereum Classic است خوش آمدید. احتمالاً شما قبلاً کمی در مورد Ethereum (ETH) خوانده‌اید و شاید هنگام خواندن با چند عبارت گیج کننده روبرو شده باشید. DAO یکی از این موارد است که اغلب ظاهر می‌شود. خوشبختانه، در این راهنمای کوتاه، ما همه چیز را در مورد آن و تقسیم Ethereum که به دلیل آن رخ داده است توضیح خواهیم داد.

مواردی که در این راهنمای اتریوم کلاسیک توضیح خواهیم داد به این شکل است: DAO در واقع چیست و چگونه با فورک (فورک: به روز رسانی یا ایجاد بلاکچین جدید) اتریوم کلاسیک ارتباط برقرار می‌کند، روش‌های مختلفی که می‌توان بلاکچین را به روز کرد (هارد‌فورک و سافت‌فورک)، و چگونگی مقایسه اتریوم کلاسیک و اتریوم از نظر عملکرد بازار امروز آنها. در آخر،  ETC در مقابل  ETH را از نظر مزایا و معایب خاص آنها بررسی خواهم کرد.

در پایان این راهنما، شما باید درک روشنی از نحوه بوجود آمدن اتریوم کلاسیک داشته باشید و همه چیز را در مورد فورک اتریوم کلاسیک که آن را ایجاد کرده است بدانید. علاوه بر این اطلاعاتی در مورد مقایسه ETH و ETC از نظر عملکرد فعلی بازار و جوانب مثبت و منفی هر ارز بدانید و همچنین – اگر پس از خواندن این مقاله، متوجه شدید که به خرید و نگهداری ETC علاقه‌مند شده‌اید، می‌توانید این کار را از طریق Coinbase یا هر صرافی ارز دیجیتال دیگر انجام دهید. همچنین، ذخیره کردن ETC بسیار راحت است- شما حتی در برخی از کیف پول‌های سخت افزاری (به عنوان مثال Ledger Nano S) نیز می‌توانید این کار را با سهولت انجام دهید.

ETC در‌ مقابل ETH موضوعی است که در زمان جدا شدن دو جامعه از یکدیگر، به شدت اختلاف عقیده ایجاد کرده است. کسانی هستند که احساس می‌کنند تقسیم بلاک چین اتریوم برای حفظ محرمانگی در آن کار درستی بود و کسانی هستند که احساس می‌کنند بلاکچین هرگز نباید متناسب با خواست توسعه دهندگان یا سرمایه گذاران تغییر کند. به زودی درباره همه این موارد شروع به صحبت می‌کنیم.

جنبه‌ های مثبت

• به فلسفه ارزهای رمزپایه (تمرکززدایی) وفادار مانده است
• یک ارز رمزپایه بسیار محبوب

جنبه‌ های منفی

• تقریباً هیچ توسعه دهنده اصلی با ETC نمانده است
• مستعد هک و نفوذ‌های دیگر است
• از پشتوانه‌ای قوی در جامعه مثل اتریوم برخوردار نیست

فهرست مطالب مرتبط با اتریوم کلاسیک

سازمان خودگردان غیرمتمرکز – DAO

پلت فرم اتریوم حول محور استفاده از قراردادهای هوشمند است. برای کسانی که نمی‌دانند قرارداد هوشمند چیست، در واقع توافقنامه‌های قابل برنامه‌ریزی بین دو یا چند طرف است. این بدان معناست که پول می‌تواند از یک طرف به طرف دیگر بدون نیاز به واسطه مورد اعتماد منتقل شود. هر دو طرف درستی کد را تأیید می‌کنند، و کد با رعایت برخی شرایط پول را آزاد می‌کند.

سازمان خودگردان غیرمتمرکز یا به اختصار DAO (که “dow” تلفظ می‌شود) یک قرارداد هوشمند بسیار پیچیده بود. همچنین یک هدف نسبتاً چشمگیر داشت. ایده این بود که DAO بودجه‌ای را برای تأمین هزینه توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز تامین می‌کند که در اینده توسط شبکه اتریوم ساخته خواهند شد.

ایده ساده بود، اما ایجاد آن، همانطور که به زودی خواهید فهمید، چنین نبود. برای داشتن حق رأی در DAO، باید توکن‌های ویژه خریداری کنید. این “توکن‌های DAO” با استفاده از اتر ارز رمزپایه محلی اتریوم خریداری می‌شود. داشتن توکن‌هایDAO  به این معنی بود که شما بخشی از فرایند تصمیم گیری بودید که تصمیم می‌گرفت کدام dApps پول دریافت کند و کدام یک نه.

برای تأیید یک dApp (برنامه غیرمتمرکز)، توسعه دهنده پشتیبان آن ابتدا نیاز دارد که گروهی از متخصصان و توسعه دهندگان شناخته شده در شبکه اتریوم چراغ سبز نشان بدهند. سپس به رای گیری گذاشته می‌شود. اگر dApp پیشنهادی، حداقل 20٪ از آرای قاطع مشارکت کنندگان در DAO را بدست آورد، پول تخصیص داده می‌شود و می‌توان کار روی پروژه را ادامه داد.

DAO یک پیشنهاد انقلابی بود که در بین سرمایه گذاران بسیار محبوب بود. به نظر می‌رسید هر کسی که درباره اتریوم می‌داند می‌خواهد حق رای گیری در شبکه را بخرد. به نظر می‌رسید که تطبیق‌پذیری و شفافیت سیستم آنها را به خود جذب می‌کند. در طول ماه اول فروش توکن‌هایDAO، این پروژه تعداد قابل توجهی ارز اتر را جمع‌آوری کرد. ارزش تخمینی در زمان اعانه دادن این ارزها 150 میلیون دلار بوده است که تقریباً برابر با 15٪ از کل اتر موجود بود.

به عنوان بخشی از برنامه نویسی DAO، کسانی که پشت آن بودند سنجیده عمل کردند و گزینه خروج ایجاد کردند. اینکه نتوانید به هیچ وجه از آن بیرون بیایید نتیجه مطلوبی نخواهد داشت! اگر پروژه‌های مضحکی که شما نمی‌خواستید در آن مشارکت داشته باشید، شروع به کار کنند، چه اتفاقی می‌افتد؟

بنابراین راهی برای خروج از DAO ایجاد شد و متد split نامیده شد که به سرمایه گذاران این امکان را می‌دهد تا اتری را که در آن شریک بوده‌اند پس بگیرند. با استفاده از این متد  split، کاربران همچنین می‌توانند آنچه را که “Child DAO” نامیده می‌شود، ایجاد کنند. اگر چندین عضو DAO به شما بپیوندند، حتی می‌توانید ایده‌های دیگری را برای dApps بپذیرید و برای توسعه آنها پول اختصاص دهید.

تنها شرط لازم برای تأیید در کل قرارداد هوشمند این بود که اگر اعضا از DAO خارج شوند، به مدت 28 روز نمی‌توانند اتر خود را خرج کنند. با این حال، بسیاری از توسعه دهندگان این مسئله را به عنوان یک باگ احتمالی تشخیص داده و به سرعت موضوع را مطرح کردند. اعتراضات آنها توسط سازندگان DAO جدی گرفته نشد.

چه چیزی ممکن است اشتباه پیش برود؟ هک DAO

باگ‌هایی که برخی از صنف‌های جامعه اتریوم در مورد آنها هشدار داده بودند، در یک روز سرنوشت ساز در اواسط ژوئن 2016 مورد سو استفاده قرار گرفت. کسی توانست با موفقیت حدود یک سوم مبلغی را که در قرارداد هوشمند DAO نگهداری شده بود بدزدد. برای یک هکر ریسک پذیر، پول خیلی زیادی بود! هکر‌ تقریباً موفق شد اتری که در آن زمان حدود 50 میلیون دلار ارزش داشت را بدزدد!

بیایید کمی دقیق‌تر ببینیم که چگونه فرد مهاجم توانست از این باگ استفاده کند.

اگر یک دارنده توکن‌های DAO می‌خواست قرارداد را فسخ کند، تنها کاری که باید انجام می‌داد درخواست برداشت آنها بود. این روند سپس دو قسمتی شد. در ابتدا، کاربر ارزهای ETH را که از همان اول در DAO خریده بود را دریافت می‌کرد. دوم، کیف پول دیجیتال با این معامله به روز می‌شد و تعداد کل ارز‌های قرارداد دوباره محاسبه می‌شد.

به هر حال، هکر توانست کاری کند که روند قبل از به روزرسانی دفتر کل، تکرار شود. این بدان معناست که چندین برابر ارز‌های ETH که سهام داران در ابتدا سهیم شده بودند، به هکر پرداخت می‌شد.

این روند تکرار شد تا اینکه در حدود یک سوم کل اتر ذخیره شده در قرارداد، به قرارداد “Child DAO” هکر منتقل شد. این باعث ایجاد هیاهویی در میان کسانی شد که به دنبال توسعه DAO بودند.

در این مرحله، اگر ارز ETH داشته باشید، ممکن است وحشت کنید. ممکن است فکر کنید کل سیستم ورشکست شده است. نگران نباشید. اینطور نیست. همانطور که در آن زمان یکی از توسعه دهندگان و بنیانگذاران اتریوم اظهار داشت: تقصیر حمله به DAO را به گردن شبکه اتریوم انداختن، مانند این است هر بار که یک وب سایت با مشکلاتی که باعث از کار افتادن آن شود روبرو شد، “اینترنت” را سرزنش کنید.

در مورد هک DAO چه کاری می‌توان انجام داد؟

به طرز قابل فهم اما غیر منطقی، بسیاری از سرمایه گذاران اولیه، که خودشان کدنویس بلاکچین یا سازنده آن نبودند، اما در مورد اتک DAO شنیده بودند، فکر کردند اتریوم ورشکست شده است و به فروش ارز‌های خود شتافتند. قیمت از حدود 20 دلار به 13 دلار کاهش یافت و بسیاری ادعا کردند این مرگ اتریوم است.

با این حال، از آنجا که ماده 28 روزه در قرارداد هوشمند وجود داشت، هکر با 50 میلیون دلار خود تا زمان انقضا آن ماده هیچ کاری نمی‌توانست انجام دهد. این به جامعه اتریوم زمان داد تا الف) در مورد یک راه حل بالقوه بحث کنند، و ب) هر راه حل بالقوه را به کار ببرند. سه ایده مطرح شد:

رویکرد “بقای اصلح” –کاری نکردن. کد بد مورد سواستفاده قرار می‌گیرد. این باید به عنوان یک درس باارزش تلقی شود.

سافت‌فورک (اطلاعات بیشتر به زودی).

هارد‌فورک (باز هم، اطلاعات بیشتر به زودی!)

در زیر در مورد مزایا و معایب هر یک بحث خواهیم کرد.

کاری نکردن

رویکرد کاری نکردن، از این ایدئولوژی استفاده می‌کند که کد، قانون است. اگر کد بدی درست کردید، باید مجازات شوید. اگر می‌خواهید صدها میلیون دلار را با کد آزمایش نشده خراب کنید، باید با عواقب آن روبرو شوید. جوامع ارز دیجیتال اولیه دارای گرایش آزادیخواهانه بسیار قوی بود پس جای تعجب نیست که این گزینه تا این اندازه حمایت شد.

سافت‌فورک: سافت‌فورک چیست؟

از آنجا که هدف این مقاله این است که مبتدیان ارز اتریوم کلاسیک را درک کنند، بهتر است دقیقاً منظور از سافت‌فورک را توضیح دهم.

بلاکچین‌ها را می‌توان به یکی از دو روش تغییر داد. با هارد‌فورک، یا سافت‌فورک. سافت‌فورک تغییری در قوانین شبکه است که سازگار عقبرو است. نگران نباشید اگر این موضوع فوق العاده پیچیده به نظر می‌رسد، واقعاً اینگونه نیست!

مانند Microsoft Word به آن فکر کنید. اگر جدیدترین نسخه MS word را داشته باشید و یک سند متنی را در درایو USB ذخیره کنید، وقتی آن را در خانه دوستتان که ممکن است نسخه MS Word 2007 را داشته باشد کنترل کنید، همچنان درست است. منظور ما از سازگار عقبرو همین است.

درست مانند مثال MS Word، تغییر در قوانین بلاکچین که از ویژگی‌های زنجیره جدید است در نسخه قدیمی زنجیره کار نخواهد کرد. به عنوان مثال، کلماتی که به غلط‌‌گیر املای MS Word اضافه می‌شوند در نسخه قدیمی نرم افزار به صورت خطا ظاهر می‌شوند، اما در نسخه جدید اینگونه نیست.

ایده سافت‌فورک، هنگامی که بر روی آشفتگی‌ای که DAO، توسعه دهندگان اتریوم را در آن رها کرد، اعمال می‌شد، به این معنی بود که آیا کاربر می‌خواهد کد جدید را اجرا کند یا نه، انتخاب کاربر است. با این حال، چه این کار را بکنند یا نکنند، بازهم قادر خواهند بود با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. از نظر تئوری، این پیشنهاد، اتری را که هکر به سرقت برده بود، به طور کامل قفل می‌کند. سافت‌فورک به این معنی است که هر بلوکی که شامل معامله‌ای باشد که منجر به انتقال ارزهای مسروقه شود، نادیده گرفته می‌شود.

این ایده روی کاغذ مثل افسانه به نظر می‌رسید و از پشتیبانی زیادی برخوردار بود. با این حال، طولی نکشید که یکی از اعضای جامعه مشکل بالقوه دیگری را شناسایی کرد. سافت‌فورک شبکه را در معرض خطر بالقوه دیگری قرار داد – حمله “عدم پذیرش سرویس”.

حمله عدم پذیرش سرویس چه خطراتی ایجاد می‌ کرد؟

استخراج کنندگان معاملات معتبر در شبکه اتریوم با gas پاداش می‌گیرند. این پاداش همچنین از آنها در برابر حملات DoS محافظت می‌کند. برای اسپم کردن شبکه با تراکنش‌ها، یک مهاجم باید مقدار gas زیادی را برای هر معامله “جعلی” ایجاد کند.

این امر باعث می‌شود حمله به چنین روشی بسیار گران تمام شود. مشکل ایده سافت‌فورک این است که مهاجمان می‌توانند قرارداد DAO را با معاملات خود اسپم کنند. این کار استخراج کنندگان را مجبور به حل بسیاری از الگوریتم‌های بی‌هدف می‌کند و آنها عملاً هیچ پاداش مالی برای انجام آنها دریافت نمی‌کنند.

این بدان معنی بود که ایده سافت‌فورک کنار گذاشته شد. همچنین تعداد راه حل‌های احتمالی حمله DAO را فقط به دو مورد محدود کرد: کاری نکردن و هارد‌فورک.

هارد‌فورک: هارد‌فورک چیست؟

سافت‌فورک سازگار عقبرو است و هارد‌فورک نیست. این تفاوت اصلی بین دو روش به روزرسانی بلاکچین اتریوم (یا هر نوع دیگر) است.

پس از تکمیل هارد‌فورک راهی برای تغییر آن وجود ندارد. اگر شما به عنوان یک استخراج کننده، کد (قوانین) جدید را خودتان اجرا نکنید، نه تنها نمی‌توانید از نسخه به روز شده نرم افزار استفاده کنید، بلکه دیگر نمی‌توانید به هیچ وجه با زنجیره بلوک یا شبکه جدید تعامل داشته باشید.

هارد‌فورک پیشنهادی، در شبکه اتریوم زنجیره بلوک را در یک نقطه خاص تقسیم می‌کند. نکته پیشنهادی درست قبل از حمله DAO بود. ایده این است که تا زمان انتخاب نقطه، زنجیره قدیمی و زنجیره جدید (ایجاد شده توسط هاردفورک) یکسان خواهند بود. به دنبال فورک، زنجیره شکافته شد و زنجیره‌های جدید از یکدیگر مستقل شدند.

ایده هاردفورک این است که با این کار تمام بودجه از دست رفته را به کسانی که آن را به لطف حمله DAO از دست داده‌اند بازپرداخت می‌کند. قرار بود یک قرارداد هوشمند برای بازپرداخت رمزگذاری شود که به کاربران امکان می‌داد پول خود را پس بگیرند.

تقسیم اتریوم و جنجال آن

این ایده در میان اعضای جامعه اتریوم بسیار بحث برانگیز بود. کسانی بودند که موضع “کد، قانون است” را اتخاذ کردند و گفتند که تمام هدف یک بلاکچین این است که به هیچکس اجازه کنترل آن را ندهید. در همین حال، افراد زیادی بودند که فقط می‌خواستند پول خود را پس بگیرند.

کسانی که احساس کردند “کد یک قانون است” تصمیم گرفتند نسخه قدیمی نرم افزاری را که قبل از فورک اتریوم کلاسیک وجود داشت ادامه دهند و به طور موثر زنجیره قدیمی (با حمله DAO) را دست نخورده نگه داشتند. در همین حال، کسانی که از بازپرداخت پشتیبانی می‌کردند، شروع به جستجوی زنجیره جدید کردند و دو ارز در جایی که قبلا فقط یک ارز وجود داشت ایجاد شد.

نسخه بدون تغییر این زنجیره به اتریوم کلاسیک ETC معروف شده است، و نسخه جدید، همراه با بازپرداخت حمله DAO، اکنون به عنوان ETH یا فقط اتریوم شناخته می‌شود. این زنجیره دوم بیشترین پشتیبانی جامعه و همچنین بیشترین توسعه دهندگان اصلی پروژه را دارد. این امر با تفاوت فعلی در ارزش بازاری بین اتریوم و اتریوم کلاسیک پس از تقسیم اتریوم منعکس می‌شود.

اتریوم کلاسیک چیست؟

همانطور که اشاره کردم، اتریوم کلاسیک زنجیره اصلی، اصطلاحاً “با همه ضعف‌ها و نقص ها” بود. تغییری برای تصویب بازپرداخت حمله DAO ایجاد نشد.

قیمت فعلی هر ارز اتریوم کلاسیک 6. 92  دلار است (از 21 آگوست 2021). ارزش بازاری 800 میلیون دلار است. در حال حاضر از نظر کل ارزش شبکه، شماره 18 را به خود اختصاص داده است. من با استفاده از Coinmarketcap نمودار کامل دارایی دیجیتال را در زیر آورده‌ام:

در حالی که اتریوم کلاسیک عمدتا همان رمز‌ارز اتریوم ETH است، اما یک تفاوت عمده دارد – بیشتر توسعه دهندگان اصلی دیگر روی آن کار نمی‌کنند. بنیانگذاران ویتالیک بوترین و گوین وود هر دو آن را به نفع زنجیره جدید رها کردند. با پشتوانه چنین نام‌های بزرگی احتمالاً عجیب به نظر می‌رسد که کسی هنوز هم بخواهد کاری با اتریوم کلاسیک انجام دهد.

برای درک دلیل آنها، مهم است که ابتدا بلاکچین‌ها را به درستی درک کنید. مهمترین و احتمالا خلاقانه‌ترین ویژگی بلاکچین‌ها این است که آنها کار می‌کنند بدون اینکه توسط هیچ نیرو یا اتصالی به پروژه یا به خارج از آن کنترل شوند.

برای کسانی که همچنان به پشتیبانی از ETC ادامه می‌دهند، هارد‌فورک یک راه آسان برای محافظت از سرمایه گذاران ثروتمند بود. این کاملاً مخالف آنچه بلاکچین برای دستیابی به آن طراحی شده بود، بود. عملکرد ظالمانه و کنترل کننده کسانی که در اتک DAO ضرر کرده بودند به هیچ وجه قابل قبول نبود.

در نهایت، سوال ETC در مقابل ETH، به این نتیجه می‌رسد که هر فرد تا چه اندازه برای ثبات (عدم توانایی تغییر) یک بلاکچین ارزش قائل است.

اتریوم (ETH)

همانطور که از ارزش بازاری هر ارز می‌دانید، انجمن ارزهای دیجیتال اتریوم را نسخه واقعی زنجیره اتریوم می‌داند. هنگام نوشتن مقاله، ارزش شبکه کاملاً معادل اتریوم کلاسیک است.

قیمت هر اتریوم در حال حاضر کمتر از 400 دلار است. کل ارزش بازاری در این شبکه به طور شگفت انگیزی 45 میلیارد دلار است. این باعث می‌شود که اتریوم نسبت به بیت کوین در رتبه دوم به عنوان ارزشمندترین شبکه ارز دیجیتال قرار بگیرد.

دوباره، نمودار اتریوم را در زیر آورده‌ام. کنار زمان تقسیم اتریوم یک پیکان قرمز خواهید دید.

مزایا و معایب اتریوم و اتریوم کلاسیک

حال، بیایید سریعا برخی از مزایا و معایب اصلی اتریوم و اتریوم کلاسیک را به صورت موردی بیان کنیم.

اتریوم

جنبه‌ های مثبت

• بیشترین توسعه دهندگان اصلی را پشت سر خود دارد. اینها همچنان به نقشه راه اصلی متعهد هستند.
• میزان هش بالاتر از ETC دارد. این بدان معناست که تعداد استخراج کنندگانی که تراکنش‌ها را در شبکه تأیید می‌کنند بیشتر است و این به معنای امنیت بیشتر آن است.
• Enterprise Ethereum Alliance را در پشتیبانی از خود دارد. این گروهی از بزرگترین شرکتها و بانکهای کره زمین است که در حال آزمایش شبکه هستند. هنگامی که اعضای EEA اعلام شدند، قیمت اتریوم واقعاً بالا رفت.
• قابل خرید در بیشتر صرافی‌های ارزهای دیجیتال پیشرفته (به عنوان مثال Coinbase و Binance) است و می‌توان آنها را در امن‌ترین کیف پول‌های دیجیتال موجود (Ledger Nano S، Trezor و غیره) ذخیره کرد. البته توجه داشته باشید که همه این موارد در مورد ETC نیز صدق می‌کند.

جنبه‌ های منفی

تقسیم اتریوم که باعث شد ETH و ETC یکی از قوانین اصلی بلاکچین را نقض کنند. بلاکچین باید کاملاً ثابت باشد (نتوانند تغیرش دهند). اگر یک بار برای صرفه جویی در هزینه مردم تغییر کرده باشد، تقسیم اتریوم از لحاظ تئوری می‌تواند دوباره تکرار شود. هرچند دفعه بعدی ممکن است این تغییر جامعه محور نباشد.

اتریوم کلاسیک

جنبه‌ های مثبت

• به چشم انداز اصلی بلاکچین پایبند ماند. فایده یک دفتر کل که به دلخواه جامعه تغییر کند، چیست؟
• مستعد ترقی بالقوه بیشتر برای سرمایه گذاران است. طبیعتا این ارز، یک سرمایه گذاری با ریسک بالا است اما برخی از طرفداران تأثیرگذار این پروژه افرادی مثل باری سیلبرت از Grayscale Investment Trust هستند.

جنبه‌ های منفی

• اتحادیه EEA را برای کار روی برنامه‌های غیرمتمرکز ایجاد شده برای بلاکچین ندارد.
• دیگر مثل گذشته پشتیبانی توسعه دهندگان سرآمد اتریوم که در وهله اول ایده اتریوم را ارائه دادند را ندارد.
• برخی عقیده دارند که از طرف کسانی که مخالف کل پروژه اتریوم هستند، پشتیبانی می‌شود.

نتیجه

بنابراین، این راهنمای ما برای اتریوم کلاسیک است. امیدواریم، شما در حال حاضر اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی ایجاد دو ارز رمزپایه به اسم اتریوم که در عنوان آمده‌اند داشته باشید.

ما در این راهنما موارد زیادی را ارائه داده‌ایم، بیایید خلاصه کنیم. شما باید یاد گرفته باشید:

• DAO چیست؟
• چرا DAO شکست خورد.
• هارد‌فورک و سافت‌فورک چیست.
• چرا جامعه اتریوم بر سر تصمیم برای تقسیم اتریوم اختلاف نظر پیدا کرد.
• اتریوم کلاسیک ((ETC چیست؟
• اتریوم (ETH) چیست؟
• مزایا و معایب هر دو.

امیدواریم این راهنما درباره سی امین ارز رمزنگاری شده برایتان جالب و مفید بوده باشد.

لطفاً به یاد داشته باشید – اگر قصد خرید چند ETC برای خود دارید، همیشه مطمئن شوید که روند کار ایمن است و این کار را از طریق یک صرافی قابل اعتماد ارز دیجیتال انجام می‌دهید. برنامه عملی ایده آل به شرح زیر است:

• ثبت نام در Coinbase (یا هر صرافی رمزنگاری دارای بالاترین امتیاز که گزینه ETC را ارائه می‌دهد)؛
• خرید مقدار دلخواه ارز  ETC؛
• ذخیره آن ارز‌ها در یکی از کیف پول‌های دیجیتال قابل اعتماد (به عنوان مثال Ledger Nano S یا Trezor).

با توجه به دانش جدیدتان، به نظر شما کدام یک از این موارد مهمتر است – بازپرداخت سرمایه گذاران یا حفظ ثبات یک بلاکچین؟ ما خیلی دوست داریم نظرات شما را در این مورد بشنویم!